Gisteren hebben we een lekker dagje aan het strand gehad, we zijn in een band achter de speedboot geweest. In de avondhebben we boottickets geboekt voor een eendaagse cruise naar Delos (archeologische eiland) en naar Mykonos (klein venetie). Om 09.15 vertrok de boot, eerst een tussenstop bij Paros. Van Paros gingen we naar Delos. Dat was een eiland wat alleen bestond uit archeologische vondsten. Wij hadden in de ochtend wat haast, tja 09.15 in de stad zijn is opeens wel erg vroeg. Dus we dachten we eten wat op de boot of in Delos. We hadden geen cash geld bij ons en op de boot kon jeniet pinnen. Dan maar wachten tot we op Delos waren. Eenmaal op Delos zagen we alleen maar rotsen wat zogenaamd archeologische vondsten zijn. Heel eerlijk gezegd vonden wij dit niet erg interessant. Er was een coffee bar op het eiland, het was inmiddels al 12 uur dus we hadden trek en dorst. In het restaurantje kregen we te horen dat je hier ook niet kon pinnen.... AAAAAAH. Alle muntjes bij elkaar geraapt we hadden nog 1,55 euro. We keken de meneer lief aan en we kregen een groot cocktail glas vol met vers geperste jus d orange en een liter fles water. Wat een geluk weer.

De boot verbleef 3 uur in Delos waarnaar het naar Mykonos ging, wat ongeveer een uurtje varen was. Op Mykonos was ik al eens eerder geweest met mijn opa. Het romantische idyllische eilandje van toen herkende ik niet meer terug. Het was bezaaid met cruiseschepen en toeristen. Mykonos is misschien mooier dan Naxos maar door al die drukte zijn de charmes van het eiland vervaagd. Bij Naxos is dat niet het geval. Op Mykonos hebben we heerlijk gelunched bij de haven en zijn we het stadje ingegaan en hebben daar een kunstgallerij bezocht. OpMykonos heb je wat duurdere winkels, restaurantjes en juwelieren. Het was leuk voor 1 dag maar toen we de haven van Naxos weer naderen waren we toch wel erg blij!

In de avond zijn we weer naar Naxos-stad gescooterd op te dineren. Onderweg op straat vonden we een klein poesje van twee weken die zo in je hand pastte. We waren meteen verkocht. Wat een lief kleind ding. Hij viel meteen in slaap in je armen. We hebben bij een restaurantje melk besteld en het poesje had toch een dorst. Bij het restaurant hebben we hem achter gelaten, de dierenopvang ging maandag pas open. De eigenaren van het restaurant zouden tot dan voor het poesje zorgen en hem daarna naar de dierenopvang brengen. Het afscheid van het poesje bezorgden Kim heel wat tranen (hahaha).